Bij Annie

Die prachtige warme dag van afgelopen zondag was een feest. Niet alleen voor ons, ook voor de bijen. Ze vlogen in en uit de kast en brachten stuifmeel binnen, zoals de fel oranje kleur van het stuifmeel van de krokus.
Een bij vloog met grote krachtsinspanning de kast uit, de lucht in, steeds een beetje hoger en steeds een beetje verder weg. In haar pootjes hing een dode zus, een werkster die de winter niet heeft overleefd. Ze brengt haar weg, ver weg van de kast om te zorgen dat eventuele ziekten niet de rest van de bijen besmet. Op een gegeven ogenblik laat ze haar los. De dode tuimelt in het gras en met een snelle vaart vliegt de werkster terug het vlieggat in, terug in de veilige warmte van haar Imme, haar volk.

Het verwondert mij elke keer weer hoe mooi de bijen hun werk uitvoeren. Ze lijken precies te weten wat ze moeten doen en wanneer ze dat moeten doen. Ze weten wanneer ze moeten uitvliegen en welke bloem haar kostbare nectar prijs geeft. Er lijkt een enorme veerkracht, werklust en wijsheid in de Imme te schuilen. En die wijsheid wil ik niet doorbreken met mijn lompe, domme interventies. Daarom imker ik op biologisch dynamische wijze. Een manier van bijen houden die wat mij betreft zoveel mogelijk recht doet aan de natuurlijke manier van werken en leven van de Imme. 

De belangrijkste principes die ik hier bij gebruik:

• Ik zie de volken als een geheel, de zgn. Imme. Daartoe behoren de koningin, de werksters, de darren, de raten, het broed, de voorraden stuifmeel en honing, maar ook de hele omgeving die de Imme verzorgt. Zij staat in verbinding met haar omgeving, de natuur. Volgens de meester kan een gezond volk een gebied van 60 km2 verzorgen. Maar omdat er tegenwoordig weinig te verzorgen is zal ik als imker een stukje van de omgeving zo gaan inrichten dat de bijen er hun nectar en stuifmeel wel kunnen halen. Zij zullen in ruil daarvoor zorgen voor de bestuiving van de gewassen, waardoor wij meer vruchten kunnen oogsten. 

• Om de Imme een zo natuurlijk mogelijk woning te bieden werk ik met kasten en korven waarin de bijen een ongedeeld bijenlichaam kunnen bouwen. Dat wil zeggen dat ik geen gebruik maak van afzonderlijke broed- en honingkamers. Dat zou een volk ook in de vrije natuur niet hebben. Vooral de hangkorf is naar mijn idee een mooie natuurlijke bijenwoning. Gemaakt van Sint Jans rogge en door mijzelf gevlochten. Alleen het afdak en het binnenwerk worden door de timmerman gemaakt, omdat ieder zijn vak heeft.

• Van nature zwermen volken als zij daar de tijd rijp voor achten. Ik volg hen daarin en schep het volk zodra het een tros gevormd heeft en geef het een nieuw huis. Op die manier wil ik mijn bijenstand steeds verder uitbouwen tot dat ik vijf volken heb.